28 Nisan 2009 Salı

28 nisan

Sevgili Mehmet geçenlerde en çok gülenler en çok ağlayanlardır nejat demişti. manidar manidar gözlerime bakmıştı.

Muhteşem bir kahkahanın arkasından gelen bu söz aslında benim içimi okuyabilen ender insanlardan birinden gelmişti. 2 defa sergi yaptığımız. sikindirik duvar resimlerinde beraber sabahlara kadar çalıştığımız mehmet, ilk defa benle ilgili bu anektodu tam merkezinden vurdu...

evet dere; Gün geçtikçe kilo veriyorum, sabahları göğsümde ve başımda şiddetli ağrılarla uyanıyorum. Akşamları soğuk koridorda öksürük krizleriyle yürüyorum. Sonra banyoda aynaya bakıyorum. babamı görüyorum...

1 yorum:

Cem TÜTÜNCÜOĞLU dedi ki...

onu ben dedim len sanamane